Pieter van Brakel was een zoon van Jan van Brakel en Jannetje van Tol.
Zijn ouders huwden op 31 januari 1751 in de Nederduits Gereformeerde Gemeente van Boskoop.
Jannetje van Tol was niet eerder gehuwd geweest.
Jan van Brakel was weduwnaar van Ariaantje Nieuwerf (dit huwelijk was gesloten op 17 juli 1740 in Boskoop).
De vier kinderen uit het eerste huwelijk van Jan van Brakel waren : Casper, Pietertje, Antje en Beatrix.

Jan van Brakel en Jannetje van Tol lieten drie kinderen in Boskoop (Nederduis Gereforneerde Gemeente) dopen, nl. Pieter op 4 april 1751, Adrianus op 7 april 1754 en Casper op 14 oktober 1759.

(bron : doop-, trouw- en begraafboeken Boskoop, Algemeen Rijksarchief te 's-Gravenhage).

Pieter van Brakel was al eerder betrokken bij een niet al te fris zaakje.
In 1775 werd Pieter door zijn tante Antje van Brakel gemachtigd om, na de dood van haar man Teunis van Es, als zaakwaarnemer op te treden.
Na nog geen jaar zijn neef en tante in een proces verwikkeld, waarbij Pieter verklaarde, dat zijn tante hem land (tuinen voor het kweken van bomen) met behuizing voor tweeduizend gulden verkocht zou hebben.
Tante Antje hield vol dat er van verkoop geen sprake was.
Uiteraard trok ze de aan neef Pieter gegeven machtiging in en bovendien werd hij door haar in haar testament onterfd.
Zijn beide broers Casper en Adrianus bleven wel erfgenamen van hun tante Antje.

(bronnen : Oud Notarieel archief Boskoop, notaris Klaas Veenendaal 1775 t/m 1780, Oud Rechterlijk Archief Boskoop, rol civiele procedures 1776).
 
 

Terug naar artikel